Monastery Zica
Nemanjic's Monasteries - The monastery of Zica, a foundation of King Stefan the First - Crowned from the beginning of 13 century. It used to be the seat of the first Serbian archbishopric and archbishop Sava Nemanjic. Here was crowned Stefan the First - Crowned, the first Serbian ruler "wreathed by the royal crown" in 1217.
Studenica monastery, a foundation of Stefan Nemanja which the creator of the Serbian state and church built at the peak of his power toward the end of 12 century was the seat of creation of first Serbian literary works and early Serbian fresco painting. The Church of the Virgin served also as the mausoleum of the dynasty and its founder.
Manastir Žiča
Za razliku od većine naših manastira koji su građeni u teško pristupačnim predelima, Žiča se nalazi u plodnoj ravnici, na samo 6 km od Kraljeva prema Mataruškoj Banji.
Zadužbina je kralja Stefana Prvovenčanog (1195 – 1223) i jedna je od najvećih svetinja srpskog naroda. Gradnja glavne manastirske crkve Sv. vaznesenja započeta je oko 1206. godine, a završena pre 1217.g., kada je njen ktitor dobio kraljevsku krunu iz Rima. Podignuta van grada, u manastirskom krugu, sagrađena je da bude sakralno mesto i mesto gde se posvećuju crkvene starešine i stoluju arhiepiskopi.
U njoj je prvi srpski arhiepiskop Sava krunisao svog starijeg brata kao prvog srpskog kralja (1217) i posvetio episkope novoosnovanih eparhija. U Žiči su krunisana još dva srpska kralja iz dinastije Nemanjića (1169-1371), Stefanovi sinovi – Radoslav i Vladislav.
Zadužbina je kralja Stefana Prvovenčanog (1195 – 1223) i jedna je od najvećih svetinja srpskog naroda. Gradnja glavne manastirske crkve Sv. vaznesenja započeta je oko 1206. godine, a završena pre 1217.g., kada je njen ktitor dobio kraljevsku krunu iz Rima. Podignuta van grada, u manastirskom krugu, sagrađena je da bude sakralno mesto i mesto gde se posvećuju crkvene starešine i stoluju arhiepiskopi.
U njoj je prvi srpski arhiepiskop Sava krunisao svog starijeg brata kao prvog srpskog kralja (1217) i posvetio episkope novoosnovanih eparhija. U Žiči su krunisana još dva srpska kralja iz dinastije Nemanjića (1169-1371), Stefanovi sinovi – Radoslav i Vladislav.
Jedna lepa stara legenda o «sedmovratoj» Žiči pripoveda da je u njoj krunisano sedam kraljeva i da su, prilikom svakog krunisanja, otvarana nova vrata kroz koja je prolazio samo krunisani vladar, pa bi ta vrata potom odmah bila zazidana.
Manastirski kompleks Žiča
Od manastirskog kompleksa iz srednjeg veka sačuvane su samo Crkva sv. Spasa i mala crkvica sv.Petra i Pavla. Sve ostale zgrade su novijeg porekla. Po svojoj arhitekturi Žiča pripada raškoj školi. To je jednobrodna građevina sa polukružnom oltarskom apsidom na istočnoj, spoljnom pripratom sa kulom na zapadnoj i pravouganim pevničkim prostorijama na južnoj i severnoj strani. Nad središnjim delom naosa uzdiže se kupola sa osmougaonim tamburom.
Žiča je građena od opeke i kamena i nešto sige. Već se po odabiru materijala za gradnju vidi da je planirano da crkva bude omalterisana. Prepoznatljiva je po crvenoj boji fasade.
Unutrašnju dekoraciju čine freske koje su slabo očuvane, a delo su carigradskih majstora (iz 1219), manje talentovanih provincijskih majstora (1228-1233), a najznačajnije freske su i najmlađe (1309-1316) i nalaze se u glavnom delu crkve (Veliki praznici, scene iz života Hrista, stojeće svetiteljske figure i njihova poprsja). Vredan ansambl čine freske na zidovima prolaza ispod kule zvonika gde su pored Božićne himne i četrdeset mučenika sevastijanskih naslikani sv.Petar i sv.Pavle, kao i portreti Stefana Prvovenčanog i sina Radoslava sa darovnom poveljom. Autori ovih fresaka su majstori poznate slikarske radionice kralja Milutina.
Od nekadašnje bogate riznice manastira Žiče gotovo da ništa nije sačuvano osim relikvije desnice sv. Jovana Preteče okovane srebrom, koju je u manastir doneo sv. Sava, a danas se čuva u katedrali sv. Marije u Sijeni i dela srebrom okovanog časnog krsta iz 13. veka koji se čuva u katedrali grada Pijence, takođe u Italiji.
Crkva sv. Petra i Pavla
Nalazi se istočno od glavne crkve. Potiče iz 14. veka, jednostavne je arhitekture–jednobrodna građevina sa polukružnom apsidom na istočnoj strani. Ozidana je kamenom i opekom. Obnovljena je u 18. veku.
Manastirski kompleks Žiča
Od manastirskog kompleksa iz srednjeg veka sačuvane su samo Crkva sv. Spasa i mala crkvica sv.Petra i Pavla. Sve ostale zgrade su novijeg porekla. Po svojoj arhitekturi Žiča pripada raškoj školi. To je jednobrodna građevina sa polukružnom oltarskom apsidom na istočnoj, spoljnom pripratom sa kulom na zapadnoj i pravouganim pevničkim prostorijama na južnoj i severnoj strani. Nad središnjim delom naosa uzdiže se kupola sa osmougaonim tamburom.
Žiča je građena od opeke i kamena i nešto sige. Već se po odabiru materijala za gradnju vidi da je planirano da crkva bude omalterisana. Prepoznatljiva je po crvenoj boji fasade.
Unutrašnju dekoraciju čine freske koje su slabo očuvane, a delo su carigradskih majstora (iz 1219), manje talentovanih provincijskih majstora (1228-1233), a najznačajnije freske su i najmlađe (1309-1316) i nalaze se u glavnom delu crkve (Veliki praznici, scene iz života Hrista, stojeće svetiteljske figure i njihova poprsja). Vredan ansambl čine freske na zidovima prolaza ispod kule zvonika gde su pored Božićne himne i četrdeset mučenika sevastijanskih naslikani sv.Petar i sv.Pavle, kao i portreti Stefana Prvovenčanog i sina Radoslava sa darovnom poveljom. Autori ovih fresaka su majstori poznate slikarske radionice kralja Milutina.
Od nekadašnje bogate riznice manastira Žiče gotovo da ništa nije sačuvano osim relikvije desnice sv. Jovana Preteče okovane srebrom, koju je u manastir doneo sv. Sava, a danas se čuva u katedrali sv. Marije u Sijeni i dela srebrom okovanog časnog krsta iz 13. veka koji se čuva u katedrali grada Pijence, takođe u Italiji.
Crkva sv. Petra i Pavla
Nalazi se istočno od glavne crkve. Potiče iz 14. veka, jednostavne je arhitekture–jednobrodna građevina sa polukružnom apsidom na istočnoj strani. Ozidana je kamenom i opekom. Obnovljena je u 18. veku.
Нема коментара:
Постави коментар